Είναι σίγουρα στενάχωρο να βλέπετε το νήπιό σας να αντιμετωπίζει πρόβλημα με τις φιλίες του, αλλά καλό είναι να συγκρατηθείτε και να μην τρέξετε να το αγκαλιάσετε, να το παρηγορήσετε και να του δώσετε αμέσως δίκιο. Σίγουρα είναι δύσκολο για ένα γονιό να βλέπει το μικρό του να αντιμετωπίζει πρόβλημα με κάποιο άλλο παιδί και να το στεναχωρεί αυτό, αλλά είναι επίσης, μια καλή ευκαιρία να μάθετε στο παιδί σας μια βασική και θεμελιώδη δεξιότητα , πώς να αντιμετωπίζει τις συγκρούσεις με άλλους. Γιατί σίγουρα θέλετε να μάθει το παιδί σας να επιλύει αποτελεσματικά προβλήματα. Και οι κοινωνικές συγκρούσεις αποτελούν μια πολύ καλή ευκαιρία να το μάθει αυτό.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως κάθε σύγκρουση που έχει το παιδί σας με άλλο παιδί, με τα αδέρφια του ή και με ενήλικες είναι μια ευκαιρία να το διδάξετε και να το ενθαρρύνετε να μπει στη διαδικασία να προσπαθήσει να κατανοήσει και την πλευρά του άλλου, το σεβασμό στον άλλο, καθώς και επικοινωνιακές και διαπραγματευτικές τεχνικές. Κανένας δεν γεννιέται γνωρίζοντας πώς να επιλύει διαφορές, είναι κάτι που το μαθαίνει στην πορεία. Ναι μπορείτε να μάθετε στο παιδί σας τους κανόνες των ομαδικών παιχνιδιών, αλλά δε θα είναι αρκετό, δεν θα είναι η ουσία. Το να διδάξετε το παιδί σας δεν έχει να κάνει με το να μιλάτε απλά, αλλά με το να καθοδηγείτε.
Πως ακριβώς καθοδηγείτε ένα πεντάχρονο να μάθει να επιλύει τις συγκρούσεις; Με το να το οδηγήσετε βήμα – βήμα για λίγο καιρό, ώσπου να μάθει τελικά να επιλύει τα προβλήματά του μόνο του. Τα βήματα που μπορείτε να ακολουθήσετε είναι τα εξής:
Ρωτήστε συγκεκριμένες ερωτήσεις.
Όταν προκύψει το πρόβλημα, κάντε συγκεκριμένες ερωτήσεις ώστε να φτάσετε στην καρδιά του τι συνέβη. «Σε χτύπησε; Μήπως σε έκανε να νιώσεις άσχημα; Και τα δυο;» Προσπαθήστε να μείνετε στα γεγονότα: Πως ξεκίνησε όλο αυτό; Τι συνέβη; Τι έκανες εσύ και τι έκανε το άλλο παιδάκι; Βοηθήστε το παιδί σας να μείνει στα γεγονότα και όχι στο γιατί συνέβη ό, τι συνέβη και ποιανού ήταν το λάθος…
Βοηθήστε το παιδί σας να εκφραστεί λεκτικά.
Μια που μιλήσατε για τα γεγονότα, μιλήστε για το πώς νιώθει το παιδί σας. Βέβαια αυτό είναι πιο εύκολο να το λέμε παρά να το κάνουμε στην πράξη, γιατί αν κάτι λείπει από τα παιδιά του νηπιαγωγείου αυτό είναι το πλούσιο λεξιλόγιο, το να μπορούν να περιγράψουν πως νιώθουν ή τι τους συμβαίνει. Βοηθήστε το παιδί σας να μιλήσει για το πρόβλημα καθοδηγώντας το με φράσεις όπως: «Μοιάζεις αναστατωμένος. Μίλησέ μου περισσότερο για αυτό που σου συνέβη» ή «Πως νιώθεις γι’ αυτό; Αν αυτό συνέβαινε σε μένα θα ένιωθα….» Δίνοντας τις λέξεις στα παιδιά για να εκφράσουν αυτό που νιώθουν τα βοηθάμε να μάθουν να επικοινωνούν πιο αποτελεσματικά και μειώνει την πιθανότητα για μελλοντικά προβλήματα.
Κατανοήστε το αλλά μην του δώσετε αμέσως δίκιο:
Το να του δώσετε αμέσως δίκιο είναι λάθος τακτική. Αντί γι’ αυτό οι γονείς χρειάζεται να κατανοήσουν το παιδί τους, Να το συναισθανθούν. Ενσυναίσθηση σημαίνει να κατανοήσετε πως νιώθει το παιδί: «Αυτό πρέπει να ήταν δύσκολο για σένα είμαι σίγουρη πως σε αναστάτωσε και σε έκανε να νιώσεις άσχημα…» Ενώ το να του δώσετε δίκιο σημαίνει: «Καημένο μου… Αυτό που έγινε είναι τρομερό δε θα έπρεπε να συμβεί… καλά είναι δυνατόν να σου φερθεί έτσι το άλλο παιδί;» Αυτό που θέλουμε είναι να κάνουμε το παιδί να βρει τη δύναμη να επιλύσει την κατάσταση, όχι να νιώσει θύμα.
