Περιμένοντας με αγωνία το τρίτο μου παιδάκι με συγκίνησε το υπέροχο ποίημα του Χαλίλ Γκιμπραν που αν και άτεκνος μας δίνει αντικειμενικά και ξεκάθαρα την αλήθεια... και η αλήθεια είναι πως..
Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου
είναι οι γιοί και οι κόρες
της λαχτάρας της ζωής για τη ζωή
Δημιουργούνται μέσα από σένα ,
αλλά όχι από σένα .
Και αν βρίσκονται μαζί σου, δεν σου ανήκουν .
Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου .
αλλά όχι τις σκέψεις σου.
Αφού ιδέες έχουν δικές τους.
Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις αλλά μη γυρέψεις να τους κάνεις σαν εσένα.
Αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο.
Που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε στο όνειρο σου.
Αφού η ζωή δεν είναι προς τα πίσω
ούτε ακολουθεί
το δρόμο του χθες.
Μπορείς να δίνεις μια στέγη στο σώμα τους ,
αλλά όχι στις ψυχές τους .
Είναι το τόξο από το οποίο
τα παιδιά σου σαν ζωντανά βέλη ξεκινάνε για να πάνε μπροστά
Ο τοξότης βλέπει το ίχνος της τροχιάς
προς το άπειρο
και κομπάζει ότι με τη δύναμη του
τα βέλη μπορούν να πάνε γρήγορα και μακριά.
Ας χαροποιεί το τοξότη
ο κομπασμός του.
Αφού ακόμα και αν αγαπάει το βέλος που πετάει
έτσι αγαπάει και το τόξο που μένει στάσιμο.
Αφιερωμένο σε όλα τα μοναδικά παιδιά μας .. Όλα είναι τόσο ξεχωριστά και ανεπανάληπτα που κάθε ένα αξίζει μια ξεχωριστή θέση στη καρδιά και στη ζωή μας!
Αλλά και σε όλους εμάς τους ξεναγούς - μέντορες γονείς που πασχίζουμε να δώσουμε σε όλα αυτά τα υπέροχα πλάσματα ρίζες και ταυτόχρονα φτερά..!!
Σε όλους εμάς που αγαπάμε αυτούς τους μικροσκοπικούς ανθρώπους πριν καλά καλά τους αντικρίσουμε .. που βλέπουμε τα χρώματα μέσα από τα μάτια τους , που ακούμε τη μουσική μέσα από τα αυτάκια τους που κάνουμε δικά μας τα όνειρα τους.. Που απολαμβάνουμε ζεστές αγκαλιές και μοναδικά φιλία μαζί με υπέροχα λόγια αγάπης βρίσκοντας χαρά από το πόνο του αποχωρισμού που ξέρεις πως θα έρθει γιατί αυτή είναι η φυσική εξέλιξη της σχέσεις μας.
ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου