Σάββατο 6 Απριλίου 2019

ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ .. ΚΑΙ ΕΓΩ...



Μικρότερη πίστευα πως η αδελφική αγάπη είναι δεδομένη.. Νόμιζα πως η σχέση λατρείας που έχω με τα αδέλφια μου είναι αυτονόητη.. Μεγαλώνοντας όμως διαπίστωσα πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει... Με μεγάλη μου θλίψη βλέπω αδέλφια να μη μιλούν μεταξύ τους η ακόμα και να προσπαθεί το ένα να κάνει κακό στο άλλο... Η προσωπική μου άποψη είναι πως αυτή η σχέση προϋποθέτει προσπάθεια από τους γονείς..

Σύμφωνα με τα δικά μου βιώματα είναι αδιανόητο να κρατάς κακία στα αδέλφια σου, είναι αδύνατο να μην είσαι κοντά στη ζωή των πιο κοντινών σου ανθρώπων.. Δεν είναι μόνο που μοιραστήκαμε το ίδιο δωμάτιο , δεν είναι οι σκανταλιές που παρέα σκαρώναμε, δεν  είναι που οι παιδικές μνήμες έχουν πάντα μέσα τα αδέλφια μας ούτε τα δύσκολα που μαζί μας << έπλασαν>>.. Είναι που το αίμα νερό δε γίνεται.. είναι που είμαστε μεγαλωμένοι στην ίδια κοιλιά... είναι που δεν υπάρχει πιο ιερή σχέση από τα αδέλφια..

Από ότι καταλάβατε έχω λατρεία για τα αδέλφια μου και πραγματικά δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία.. Έτσι όταν ήρθε στη ζωή το δεύτερο παιδάκι μου ξεκίνησα να διαβάζω τρόπους που μπορώ να μεγαλώσω και τα δικά μου παιδιά με τόση αγάπη.. τελικά όμως διαπίστωσα πως έχω τόσο δυνατές  παιδικές μνήμες που δεν έχω ανάγκη να διαβάσω τίποτε άλλο..  

Δεν είναι εύκολη δουλειά !! Είτε κοντά στην ηλικία είτε όχι οι καβγάδες ίσως υπάρχουν.. Όπως είπαμε όμως οι γονείς έχουν τεράστιο μερίδιο ευθύνης.. Θέλει μεγάλη προσοχή γιατί ίσως εμείς οι ίδιοι άθελα μας να βάλουμε το μικρόβιο της ζήλιας σε αυτή τη σχέση..

-  Σε καμία περίπτωση δε πρέπει για οποιοδήποτε λόγο να ξεχωρίζουμε τα παιδιά μας... το κάθε παιδί είναι μοναδικό και έχει ξεχωριστή θέση στη καρδιά μας, όμως αυτά τα κρατάμε μέσα μας χωρίς να εκδηλώνουμε το παραμικρό.

- Δε συγκρίνουμε ποτέ τα παιδιά μεταξύ τους..Ναι είναι διαφορετικά.. ίσως το ένα να έχει περισσότερες δεξιότητες.. αυτό όμως δε θα εκφραστεί ποτέ!! ΠΡΟΣΟΧΗ σε εκφράσεις όπως             << η αδελφή /φος σου τα κατάφερε. Εσύ γιατί δε μπορείς;;>>

- Ας μάθουμε στα παιδιά μας πως πρέπει να αποδεχτεί το ένα το χαρακτήρα του άλλου.

- Διδάσκουμε με το παράδειγμα μας το σεβασμό και την εκτίμηση.



- Μπορούμε να βρούμε κοινές δραστηριότητες και  ευκαιρίες για διασκεδαστικές στιγμές. Έτσι δημιουργούμε στα παιδιά μας όμορφες αναμνήσεις. Στη παιδική χαρά, στις διακοπές και στις γιορτές..  Μαθαίνουμε  πως είμαστε μια γροθιά .. και πως όλοι μαζί αγαπημένοι σαν μια ομάδα μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα..!!!

- Αφήνουμε να μαλώσουν και να τα βρουν μόνα τους...  Περάστε το μήνυμα.. ΑΔΕΛΦΙΑ είστε.. βρείτε τα..

- Μαθαίνουμε το αίσθημα της ευθύνης. Ευαισθητοποιούμε τα παιδιά μας έτσι ώστε πάντα το ένα να ενδιαφέρετε για τις ανάγκες του άλλου.

- Επιβραβεύουμε πάντα τη συνεργασία. Δεν περιμένουμε το λάθος αλλά το σωστό. Οι συμπεριφορές που προσέχουμε εμφανίζονται συχνότερα. Σε ότι αγνοούμε μειώνεται.. Άρα προσέχουμε σε ποια συμπεριφορά δίνουμε σημασία.

Είναι πολύ σημαντικό  στο πέρασμα του χρόνου η αδελφική αγάπη να μένει αναλλοίωτη. Ίσως κάποια στιγμή αποκτήσουν τη δική τους οικογένεια όμως θα έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο πως έχουν ένα στήριγμα   στη ζωή τους.. ακόμα και όταν δε θα είμαστε εκεί να επιβραβεύουμε ..


Αφιερωμένο στα γουρουνάκια της καρδιάς μου.. που ακόμα παλεύουν όλα μαζί να ξεφύγουν από το κακό το λύκο... !!!  



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ !!

Περιμένοντας με αγωνία το τρίτο μου παιδάκι με συγκίνησε το υπέροχο ποίημα του Χαλίλ Γκιμπραν που αν και άτεκνος μας δίνει αντικειμενικά ...